In de loop der jaren heb ik duizenden lezingen mogen geven. Vaak is er dan aan het eind nog ruimte voor vragen uit de zaal. Of anders komen er na afloop nog wel mensen op mij af met vragen. Dat vind ik altijd erg leuk. De laatste tijd zijn die vragen wat somberder van aard. Het gaat dan vaak over de toestand in de wereld. Over IS, het Oekraïne referendum, de opkomst van populistische politici, de Brexit en nu weer de verkiezing van Trump. De vragenstellers zijn bang voor dit soort ontwikkelingen en dat botst dan met het optimistisch verhaal dat ik net heb verteld.
Mensen deugen
Als antwoord op hun zorgen vraag ik dan vaak naar hun mensbeeld. We vergeten dat wel eens, maar de meeste mensen deugen. Bijna alle mensen willen iets maken van hun leven en gunnen ook anderen het beste. De meeste mensen willen iets bijdragen aan hun omgeving, aan hun buurt, wijk, stad, land, continent en aan de wereld.
Som der delen
Uitgaande van dit positieve mensbeeld kunnen we onze samenleving anders organiseren. Niet uitgaande van concurrentie, wantrouwen en bureaucratie, maar op basis van verbinding, vertrouwen en vakmanschap. De maatschappij en ook onze economie is namelijk geen verzameling egoïstische individuen, geen wereld van allen tegen allen. Nee, in de samenleving is het geheel veel meer dan de som der delen. Samen staan we sterker, samen zijn we veel meer dan het zou zijn als ieder alleen voor zich zou gaan. Dat pleit er wel voor om de toegenomen welvaart ook eerlijker en gelijkmatiger te verdelen. Om de schoonmakers en verplegers, leraren en vuilnismannen, agenten en taxichauffeurs weer centraal te stellen en niet de managers en papierenschuivers.
Elkaar ontmoeten
De verschillende groepen en beroepen in onze samenleving zijn ook veel te veel uit elkaar gegroeid. We hebben plaatsen en gelegenheden nodig waarbij hoog- en laagopgeleid, zwart en wit elkaar veel vaker tegenkomen. Bekend maakt immers bemind. Begrip voor elkaar werkt veel beter dan elkaar wegzetten als idioten, idealisten of racisten. Door elkaar te ontmoeten, moedigen we iedereen aan om zichzelf als onderdeel van het grotere geheel te zien. Ik verwijs in dat verband graag naar het volgende filmpje uit de campagne van Bernie Sanders. (link verwijderd)
Onze leiders zijn tekort geschoten
Naar mijn mening hadden onze leiders daar voor moeten zorgen. Dat hebben ze de afgelopen jaren onvoldoende gedaan en die verkiezingsuitslagen zijn daar het gevolg van. Dit is wat er gebeurt als mensen zich kwetsbaar en stuurloos voelen. Dan slaan ze terug. Wat je ziet in de media is boosheid, maar wat eronder ligt, is volgens mij rouw om een samenleving en een levensstijl die er niet meer is, om een omgeving die wij niet langer herkennen als de onze. We voelen verdriet, pijn en angst. We voelen ons onmachtig.
Wat kan ik bijdragen?
En dan rijst de vraag: hoe kan ik, kan jij, kunnen wij, bijdragen aan die andere betere toekomst? Wel… veel en veel meer dan je nu wellicht denkt. Ik wil eigenlijk geen reclame maken voor mijn nieuwste boek, maar daar kun je wel heel veel inspiratie en bruikbare instrumenten uit halen. Dus wil je meer weten over wat jij allemaal kunt doen? Lees dan mijn nieuwe boek: IMPACT: Hoe je meer invloed kunt hebben op de toekomst.
Peter van der Wel © 2016
PS: Vond u deze blog nuttig of interessant?
Deel hem dan met uw Linkedin relaties,Twitter volgers, of mail hem door naar uw beste klanten, collega’s of vrienden. Naar iedereen die u volgens u de geweldige kansen moet benutten die de toekomst ons biedt.
PPS: Meer blogs? (on)regelmatig stuur ik een blog zoals deze rond. Geef u hier op voor gratis toezending
