Er was eens een partij die het allemaal wél snapte. Geen ingewikkelde analyses, geen vage politieke praatjes, geen nuance. Nee, deze partij had het antwoord op álle problemen van Nederland: te veel ananassen
Hoge huren? Te veel ananassen,
Tekorten in de zorg? Ananassen.
Vertraging op de A12? Rara, wat zou het zijn?
Je pindakaas te duur? Nou, je snapt het wel.
Met deze magische formule stormde de partij naar de macht. En ze beloofde gouden bergen: de huren zouden dalen, de eigenbijdrage in de zorg zou worden afgeschaft, de belastingdruk op werkenden zou afnemen, en Nederland zou eindelijk weer van “ons” worden.
De Macht Is Binnen! Tijd om Niets Waar te Maken
Toen de partij eenmaal de regering binnen was geslopen – oeps, ik bedoel natuurlijk verkozen door het volk – ging de magie pas echt werken. Nu konden alle problemen worden opgelost. Nou ja, niet écht, maar dat hoefde ook niet. De ananassen waren er nog steeds, maar dat kon nu juist gebruikt worden als excuus voor… alles wat níét werd uitgevoerd.
Huurverlaging? Helaas, door ‘de crisis’ niet haalbaar. Sterker nog, huren gingen juist omhoog. Maar dat kwam natuurlijk niet door beleid, dat lag vast aan… tja, de ananassen?
Eigen bijdrage afgeschaft, nou ja nu nog maar even niet. Btw verlagen? Oeps, dat werd juist een btw-verhoging. Maar gelukkig hoefden vermogende Nederlanders zich geen zorgen te maken: voor hen kwamen er belastingvoordelen bij. Je weet wel, zodat ze niet ‘vluchten naar het buitenland’. Ondertussen konden gewone Nederlanders wel even de rekening betalen.
En hoe zat het met die tekorten in de zorg en het onderwijs? O ja, daar werd vooral op bezuinigd. Maar ja, dat lag natuurlijk niet aan beleid – zeker niet! – het lag gewoon aan het teveel aan ananassen.
De Echte Winnaars: Wie Had Dat Verwacht?
Terwijl de gewone Nederlander steeds harder moest werken voor minder, vloeide het geld op mysterieuze wijze omhoog. De superrijken kregen allerlei cadeautjes in de vorm van belastingvoordelen, en bedrijven hoefden zich weinig zorgen te maken over eerlijke lonen.
Ondertussen bleef de partij wijzen naar het ene probleem dat ze zelf zogenaamd zou oplossen. En als iemand klaagde? Nou, die had het niet begrepen. Die moest maar eens stoppen met zeuren en “harder werken”.
Slotakkoord: Het Grote Ontwaken
Langzaam begon Nederland zich iets te realiseren. Ananassen bleken helemaal niet de reden dat de huur te hoog was, dat het onderwijs tekorten had, of dat de zorg onder druk stond. Het probleem was… een partij die beloofde alles op te lossen, maar in werkelijkheid alleen de rijken rijker maakte.
Maar ach, wie weet. Misschien duikt er straks wel weer een nieuwe partij op die hetzelfde kunstje probeert. Een nieuwe zondebok, een nieuw magisch excuus, kiwi’s (?) en weer een paar miljard naar de rijkste 1%.
Want als er één les is die we hieruit kunnen trekken, dan is het wel deze: sprookjes zijn leuk, maar de moraal van het verhaal is niet altijd even vrolijk.
Peter van der Wel (12025)
PS: Ben je het eens met de boodschap van deze blog? Post hem op de socials en/of stuur hem door naar een collega of vriend waarvan je denkt dat ze hem ook interessant zullen vinden! Kreeg je ’m zelf doorgestuurd? Abonneer je hier gratis op nieuwe blogs.
PPS: Reacties zijn welkom. Je kunt ze mailen naar mijn mailadres.
