Stel je een wereld voor waarin technologie ons leven alleen maar beter maakt. Waar AI je helpt om ziektes vroegtijdig op te sporen en zelfrijdende auto’s verkeersongelukken uitbannen. Waar schone energie uit zonne- en windkracht onze huizen verwarmt zonder de aarde op te warmen. Een wereld waarin je je kinderen met een gerust hart laat spelen met de nieuwste gadgets, omdat veiligheid vooropstaat. Dit is de toekomst die we allemaal willen – een wereld waarin technologie ons beschermt en verbindt, in plaats van ons te bedreigen. Maar die wereld komt er niet vanzelf.
De Dreiging van Ongecontroleerde Technologie
We leven in een wereld waarin technologie zich razendsnel verder ontwikkelt, maar waarin niemand echt de controle heeft. Dat is geen dystopische fantasie; dat is de situatie waar we vandaag de dag in leven. In de literatuur staat dit wel bekend als de semi-anarchistische standaardtoestand. Een mond vol, maar het betekent simpelweg dat iedereen overal mee kan aanrommelen. Nauwelijks regels, nauwelijks grenzen, en helaas ook geen garantie dat het goed afloopt.
Laat me drie voorbeelden geven van hoe deze situatie de perfecte voedingsbodem is voor onze eigen ondergang.
Laat ik beginnen met ‘easy nukes’. Ja, dat lees je goed: nucleaire wapens, maar dan lekker makkelijk te maken. Stel je voor dat een stel amateur-wetenschappers met een beetje kennis en de juiste materialen een kernbom in elkaar knutselt in hun garage. Dat klinkt als een B-film, maar de technologie maakt dat nu als theoretisch mogelijk. Hoeveel vertrouwen heb jij in de mensheid, als dit binnen bereik komt van, laten we zeggen, een gefrustreerde dictator?
Dan hebben we DIY-genetica. Genetische bibliotheken en biotechnologie worden steeds toegankelijker. Dat is geweldig als je een medicijn wil maken, maar minder als iemand besluit een virus te ontwikkelen dat een hele bevolkingsgroep uitroeit. Frank Herbert’s White Plague, waarin een genetisch ontworpen ziekte specifiek vrouwen treft, lijkt ineens niet zo vergezocht meer.
En wat dacht je van kinetische bommen? Supersnelle ruimteschepen met nucleaire aandrijving klinken fantastisch voor verre ruimtereizen. Maar geef één zo’n ding de verkeerde koers en het wordt een kinetische bom met de impact van honderden waterstofbommen. Handig als je een ander zonnestelsel wil bereiken, rampzalig als het per ongeluk de aarde raakt.
Waarom Toezicht Gedoemd is te Mislukken
Het probleem? Niemand houdt echt toezicht op dit soort technologische ontwikkelingen. En zelfs als we dat zouden proberen, zou het ons alleen maar verder de problemen in duwen. Want laten we eerlijk zijn: het idee dat we deze problemen kunnen oplossen door streng toezicht en regulering is een illusie. Hoe strenger je de regels maakt, hoe creatiever mensen worden om ze te omzeilen. Bovendien, wie gaat die regels maken? En belangrijker: wie gaat ze handhaven? Een alziend, alles-controlerend regime? Dat klinkt meer als het begin van een dystopische roman dan als een oplossing.
Streng toezicht leidt uiteindelijk tot totalitarisme en de geschiedenis leert dat dit ons nog nooit iets goeds heeft gebracht.
De Enige Optie: Vrede en Welvaart
Wat werkt dan wel? Simpel: een wereld waarin mensen geen reden hebben om alles te vernietigen. Geen gekke totalitaire maatregelen, maar een focus op vrede, welvaart en rechtvaardigheid.
Stel je een wereld voor waarin iedereen gelijke kansen heeft. Waar niemand zich buitengesloten of achtergesteld voelt. Waar alle mensen toegang hebben tot onderwijs, gezondheidszorg en een fatsoenlijk bestaan. Waar sociale rechtvaardigheid en welvaart ervoor zorgen dat mensen samenwerken in plaats van elkaar te vernietigen.
Ik weet dat dit misschien idealistisch klinkt, maar het is echt de enige aanpak met een kans van slagen. Mensen die gelukkig zijn en profiteren van een stabiele wereld hebben simpelweg geen motivatie om alles kapot te maken. En natuurlijk is dit niet simpel te realiseren. Het vereist massale investeringen in sociale programma’s, het aanpakken van ongelijkheid en het bevorderen van psychologisch welzijn. Maar het lijkt me een betere gok dan proberen om een wereld vol technologieën onder controle te houden. Sterker nog; volgens mij is het enige realistische oplossing met een kans van slagen.
En Mocht Dat Niet Werken…
Ja er is nog één alternatief. Een beetje speculatief, maar wie weet. Misschien komt er wel een vriendelijk buitenaards ras langs dat besluit ons een handje te helpen. Deze galactische weldoeners zouden ons kunnen leren hoe we met onze technologieën moeten omgaan. Misschien geven ze ons een handleiding: “De Planeet Niet Opblazen voor Dummies.” Of ze besluiten gewoon de stekker uit ons internet te trekken, zodat we tenminste geen instructies voor kernbommen kunnen googelen.
Natuurlijk is dit scenario niet erg waarschijnlijk, maar het biedt een interessante gedachte. Als we echt afhankelijk zouden zijn van een hogere macht om onze eigen problemen op te lossen, wat zegt dat dan over ons?
Neem Je Verantwoordelijkheid en deel de boodschap
De keuze is ook aan jou. Of we investeren in een vreedzame, rechtvaardige wereld, of we blijven hopen dat de boel niet ontploft. Want als het op de mensheid aankomt, is er maar één ding zeker: zo langzamerhand, zijn we onze eigen grootste vijand geworden.
Laten we samenwerken aan een wereld waarin technologie ons dient, niet bedreigt.
Deel deze boodschap met #VeiligeWereldToekomst en werk mee aan de oplossing.
Slimheid zonder grens,
knutselt rampspoed in de lucht,
liefde maakt de toekomst.
Peter van der Wel (12025)
PS: Ben je het eens met de boodschap van deze blog? Post hem op de socials en/of stuur hem door naar een collega of vriend waarvan je denkt dat ze hem ook interessant zullen vinden! Kreeg je ’m zelf doorgestuurd? Abonneer je hier gratis op nieuwe blogs.
PPS: Reacties zijn welkom. Je kunt ze mailen naar mijn mailadres.
