De traditionele televisie kende een beperkte bandbreedte en daarmee een beperkt aantal beschikbare kanalen. Maar via internet zijn er intussen duizenden en duizenden kanalen beschikbaar. En de ontwikkeling gaat verder. Via glasvezel is er een (in principe) vrijwel onbeperkte bandbreedte beschikbaar. Geleidelijk aan komen er steeds meer keuzemogelijkheden beschikbaar, afgestemd op onze persoonlijke voorkeuren. De deskundigen verwachten binnenkort ook nieuwsprogramma’s, sport, en allerlei themakanalen allemaal 24 uur per dag en allemaal afgestemd op onze persoonlijke voorkeuren.
In 2020 zal de traditionele tv dan eindelijk zijn opgevolgd door de interactieve tv met vele duizenden kanalen. Waarschijnlijk is dan ook het oude internet opgevolgd door die interactieve tv. Internet en tv zijn dan in elkaar overgegaan. Je kunt dan kijken naar je favoriete soap, GTST bijvoorbeeld, als dat dan nog bestaat. Daar loopt een actrice in rond, van wie je fan bent. Je knipt dan met je afstandsbediening (of je vingers) en belandt dan in een ander programma waar je haar huis ziet, of waar je allerlei andere informatie over haar vindt. Je kunt daar ook chatten met andere fans of misschien wel met die actrice zelf (of dat is waarschijnlijker, met haar digitale alter ego). Je kunt ook via je afstandsbediening naar de site van Wehkamp, waar je dat leuke jurkje kunt kopen dat die actrice aanheeft. Of de mannelijke kijkers kunnen dan naar Christine le Duc, dat kost dan misschien iets meer, maar daar trekt die mevrouw haar jurkje voor jou uit. Wat je dus eigenlijk ziet is ‘laagjes-tv’, internet maar dan veel gebruiksvriendelijker. De eerste laag (de soap) is dan waarschijnlijk gratis, bij de andere lagen betaal je voor de extra’s.
Via interactieve tv, of I-tv, of net.tv of internet of hoe het ook gaat heten, kun je natuurlijk ook allerlei informatie ophalen. En je kunt er ook op leren, leren op afstand. Complete cursussen afgestemd op jouw persoonlijke vooropleidingen, leerstijl en leercapaciteiten. En natuurlijk kun je ook spelletjes spelen in virtuele werelden met eventueel andere spelers van over de hele wereld. En dat wordt allemaal heel gebruiksvriendelijk met stemherkenning, zodat je geen opdracht meer hoeft in te typen of wachtwoord te onthouden. Elk apparaat weet dat jij degene bent die bevoegd is om de opdracht te geven (of niet).
Op dit moment is er via ADSL en de kabel al veel meer keuze beschikbaar dan vijf jaar terug. Er zijn nu al honderden themazenders te vinden op het Nederlandse deel van het internet. Dit is nog maar een voorbode van de tv van de toekomst. En je kunt al ‘verrijkt’ tv kijken. Op je mobiele telefoon, achter in de auto en op je tablet terwijl je gewoon TV kijkt. Op je telefoon en tablet zit nu ook meestal een klein cameraatje. Daarmee kun je dingen laten zien aan degene aan de andere kant van de verbinding. Je kunt in de winkel ook de camera gebruiken om thuis te laten zien of dit het product is dat je moest meenemen. Of als je een huis wilt kopen of huren, kun je de thuisblijvers gewoon even laten meekijken. Maar met dat cameraatje kun je ook al zien met wie je belt. Dit verrijkt de communicatie enorm.
Ik geloof overigens niet in mobiele telefoons als alleskunners. Mijn eerste mobieltje kocht ik om mee te bellen. Maar nu heb ik een mobieltje waarmee ik kan fotograferen, gamen, filmen, schrijven, mailen, afspraken beheren, geluidsopnamen maken en zelfs websurfen. Maar het scherm van mijn mobieltje is daarvoor eigenlijk toch een beetje te klein. Op het scherm van mijn mobieltje surfen op internet is net alsof je de krant leest door een vierkant kokertje. Een smartphone is als een Zwitsers zakmes met 22 functies dat nog wel in mijn rugzak past, maar waarmee je geen kast in elkaar kunt zetten. Maar voor de situaties waarin ik geen tablet, of laptop bij de hand heb, is het wel handig.
Ik ben er van overtuigd dat alles mobiel zal worden, omdat wij mensen mobiel zijn. Alles wat we op kantoor en thuis doen, willen we mobiel kunnen doen. Maar mijn telefoon is me te klein en mijn laptop is me te groot. Mijn tablet zit daar precies tussen in. Mijn telefoon is er voor de gelegenheden dat ik niks anders bij me heb en mijn laptop (of desktop) is er voor het zware werk, voor gamen, tekstverwerken of beeldbewerking.
Ik voorzie nog een oplossing, namelijk een apparaat – misschien mijn mobiele telefoon? – dat fungeert als mijn persoonlijke draagbare ‘gateway’ tussen het netwerk en alle apparaten om mij heen. Nu heb ik nog overal allerlei losse apparaten staan die allemaal ieder apart hun werk voor mij doen. Een aantal tv’s en radio’s bij ons thuis, twee desktops, een spelletjescomputer ‘voor de kids’ en een laptop voor op het werk en onderweg. In mijn tas zit dan vaak ook nog mijn tablet. Kortom nu heb ik overal losse apparaten met daarin veel ingebouwd geheugen, processorkracht en beeldschermen. Dat kan straks allemaal veel simpeler. Mijn telefoon is dan de toegang tot het dichtstbijzijnde beeldscherm en draadloze netwerk. Draadloos kan ik dan op elk beeldscherm in de buurt, spelletjes doen, mijn e-mail ophalen, surfen, betalen, beeldtelefoneren of film kijken.
Die beeldschermen kunnen dan in de huiskamer of de slaapkamer aan de muur hangen, in het dashboard van mijn auto zitten, op mijn bureau op kantoor of bij de buren staan, als ik daar dan op bezoek ben. Dat beeldscherm kan zelfs in mijn binnenzak zitten, als die opvouwbare beeldschermen eindelijk hun intrede gaan doen. Dit scenario lijkt mij heel praktisch. Nooit meer allerlei apparaten meeslepen. Nooit meer problemen met opslag en versiebeheer. Mijn mobiele telefoon is dan de unieke toegang tot mijn persoonlijke files, muziek, foto’s, films en tv-programma’s. Als er maar ergens een ‘dom’ beeldscherm en een draadloos netwerk in de buurt is, kan ik altijd en overal, alles doen waarvoor ik nu vele ‘slimme’ apparaten nodig heb. Gemak en Genot is dan verzekerd. Als het maar niet te duur wordt. Gewin is voor mij als zuinige Hollander nog veel belangrijker.
© Peter van der Wel (2006)
